- əhvallı
- прил.1. приветливый. Əhvallı adam приветливый человек2. состоятельный, богатый, обеспеченный3. уважаемый (достойный уважения)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
əhvallı — sif. dan. 1. Yaxşı xasiyyətli, xoşagələn, deyib gülən, xoşsöhbət. Əhvallı adam. Əhvallı kişidir. – <Müdir:> Amma əcəb də əhvallı zabit idi. H. N.. 2. Varlı, dövlətli, tanqahlı. Əhvallı adam. 3. Yaşlı, hörmətli. İllər boyu silahlarını yerə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşəhval(lı) — sif. <fars. xoş və ər. əhval> Xoşxasiyyətli, xoştəbiət, yumşaq, xoşqılıq, əhvallı. Xoşəhvallı adam. – Mirzə Abbasqulu ortaboylu, xoşsifət, xoşəhval və şirinsöhbət bir kişi idi. M. Tahirli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaqlı — sif. Zarafatçı, məzəli, əhvallı, kefcil, həmişə şən, xoştəbiət, xoşsöhbət, xoşəhval. Bizə tərəf gələn bir faytonda bir damaqlı oğlan, yanında başına minarə boyda şlyapa qoymuş sarısaçlı qız yanımdan yel kimi ötdü. Ə. H.. . . Tanış faytonçumuz var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deyən-gülən — sif. Şən, ürəyiaçıq, zarafatcıl, əhvallı. Deyən gülən, söhbətcil oğlan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hallı — sif. və is. 1. Kefli, az sərxoş. Məhəbbətdən mey içmişəm, hallıyam. M. R.. 2. Bax hallıca. 3. dan. Xoşrəftar, xoştəbiət, xoşəhvallı. Hallı oğlan. – Ovçusun görəndə maral baxışlım; Özü hallı, üzü xallı Sənəm, gəl! X. Q.. ◊ Hallı halına görə –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti